کد مطلب:141786 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
ابوثمامة، عمرو الصائدی
«عمر» پسر «عبدالله بن كعب صائد» پسر «شرجیل» و كنیه او «ابوثمامة» بوده است. [1] او از اهالی كوفه و شخصی با نفوذ و محترم در آن شهر بوده است. «ابوثمامة» از تابعین (یاران امام امیرالمؤمنین علیه السلام) بوده و در جنگ های بسیاری امام علی علیه السلام را یاری
كرده بود. او پس از آن در یاری امام حسن مجتبی علیه السلام كوشید و از اصحاب آن حضرت نیز بود. «ابوثمامة» در كوفه با سفیر امام حسین علیه السلام بیعت كرد. [2] او از شیعیان سلحشور و از یاران شجاع و بیدار «مسلم بن عقیل» در مبارزات كوفه بود، چنان كه «مسلم بن عقیل» او را مسئول امور مالی خود كرده بود تا كه سلاح برای رویارویی با ابن زیاد فراهم كند. [3] ابن زیاد پس از ورود به كوفه، بر شیعیان سخت گرفت و در نهایت كار به شهادت «مسلم» انجامید. پس از آن بود كه «ابوثمامة» از دیده ها پنهان شد؛ اما عبیدالله بن زیاد سخت به دنبال او بود تا این كه او از مكه متواری شد و به سمت امام حسین علیه السلام حركت كرد، «نافع بن هلال جملی» نیز او را همراهی می كرد. نافع در بین راه با او برخورد كرده بود. [4] سرانجام، هر دو به سلامت خود را به كاروان امام حسین علیه السلام رساندند و با خون سرخ خود، به حمایت از امام خویش پرداختند. [5] .
كرده بود. او پس از آن در یاری امام حسن مجتبی علیه السلام كوشید و از اصحاب آن حضرت نیز بود. «ابوثمامة» در كوفه با سفیر امام حسین علیه السلام بیعت كرد. [2] او از شیعیان سلحشور و از یاران شجاع و بیدار «مسلم بن عقیل» در مبارزات كوفه بود، چنان كه «مسلم بن عقیل» او را مسئول امور مالی خود كرده بود تا كه سلاح برای رویارویی با ابن زیاد فراهم كند. [3] ابن زیاد پس از ورود به كوفه، بر شیعیان سخت گرفت و در نهایت كار به شهادت «مسلم» انجامید. پس از آن بود كه «ابوثمامة» از دیده ها پنهان شد؛ اما عبیدالله بن زیاد سخت به دنبال او بود تا این كه او از مكه متواری شد و به سمت امام حسین علیه السلام حركت كرد، «نافع بن هلال جملی» نیز او را همراهی می كرد. نافع در بین راه با او برخورد كرده بود. [4] سرانجام، هر دو به سلامت خود را به كاروان امام حسین علیه السلام رساندند و با خون سرخ خود، به حمایت از امام خویش پرداختند. [5] .
[1] ابصار العين، ص 119.
[2] ابصار العين، ص 119؛ الارشاد، ج 2، ص 46.
[3] مقتل الحسين مقرم، ص 177.
[4] ابصار العين، ص 119-120.
[5] مقتل الحسين مقرم، ص 238.